۲ تدبیری که مانع «قبض روح» فوتبال می‌شود

برگزاری بازی بدون حضور تماشاگران یکی از جرایم ثابت کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال طی فصل‌های گذشته لیگ‌های برتر و دسته اول فوتبال باشگاه‌های کشور بوده است، تیری که گاهی در مواقع حساس و دیدارهای سرنوشت‌ساز شلیک می‌شود و ممکن است در تعیین قهرمان نیز اساسی باشد.

کمیته انضباطی، این حکم را در پی تخلفات قابل توجه هواداران تیم‌ها صادر می‌کند. با این حال تجربه نشان می‌دهد محرومیت فوق، هیچ تأثیری در ایجاد فضای سالم‌تر و کاهش تخلفات در ورزشگاه‌ها ندارد. مثلاً استقلال و پرسپولیس در اولین بازی خانگی خود در نیم‌فصل دوم لیگ برتر به خاطر حوادث دربی فینال جام حذفی تماشاگران خود را به همراه نداشتند، در دربی 103 تهران اما شاهد رفتارهای زننده گسترده‌تری بودیم و این بازی بارها به دلیل پرتاب اشیای هواداران متوقف شد.

به نظر می‌رسد نبود امکانات لازم برای شناسایی هواداران خاطی، نقش اصلی را در صدور این احکام تکراری و بی‌فایده ایفا می‌کند. وقتی مأموران امنیتی نمی‌توانند تماشاگران متخلف را شناسایی کنند، کمیته انضباطی راهی بهتر از محرومیت تماشاگران یک تیم نمی‌بیند.

در صورتی که دوربین‌های چهره‌زن در ورزشگاه‌های نصب و با متخلفان برخورد شود، دیگر نیازی به محرومیت چند هزار هوادار نیست. استفاده از لیزر که طی چند سال اخیر در ورزشگاه‌ها مُد شده، یکی از دلایل کمیته انضباطی برای محرومیت هواداران است. این در حالی است که در حین بازی، تصاویری از فرد صاحب لیزر منتشر می‌شود. این تصاویر می‌تواند به کمک مأموران امنیتی بیاید و به جای محرومیت همه تماشاگران، می‌توان با کسی برخورد کرد که از لیزر استفاده می‌کند.

مثلاً شمس آذر قزوین به دلیل استفاده تعدادی از هواداران خود از لیزر، نارنجک دستی و سنگ، در دیدار هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر باید در ورزشگاه بدون تماشاگر از پیکان میزبانی کند. در صورتی که اگر مأموران در همان ورزشگاه اقدام به شناسایی و برخورد با هواداران متخلف می‌کردند، چند هزار تماشاگر قزوینی تاوان تخلف چند نفر را نمی‌دادند.

همانطور که پیش‌تر گفته شد، هواداران استقلال و پرسپولیس در دیدار روز 24 اسفند اشیایی به زمین پرتاب کردند که کمیته انضباطی در حکمی جالب توجه، حکم به تخلیه چهار سکوی هواداران در دربی رفت و برگشت سال آینده داد. این در شرایطی است که همان هوادارانی که سیب و سنگ به زمین پرتاب کردند، می‌توانند در جایگاه دیگری بنشینند و همان کار را در دربی‌های سال آینده تکرار کنند!

شماره‌گذاری صندلی‌ها، دومین راه برای شناسایی هوادارانی است که رفتار نادرستی در ورزشگاه دارند. یک تماشاگر برای حضور در سالن سینما یا کنسرت، یک صندلی انتخاب می‌کند و پس از پرداخت هزینه بلیت، یک صندلی ویژه برای او در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که این تماشاگر روی صندلی دیگری بنشیند، به او تذکر داده می‌شود و وی مجبور است به صندلی انتخاب شده خودش بازگردد.

در صورتی که این رویه در ورزشگاه‌های فوتبال (در مقیاس گسترده‌تر) پیاده شود، با شناسایی منشأ پرتاب سنگ یا لیزر می‌توان متوجه شد که چه کسی تخلف می‌کند تا پس از برخورد با او، یک تیم را از همراهی هواداران خود محروم نکنیم. فوتبالی‌ها جمله معروفی دارند که می‌گویند «تماشاگران روح فوتبال هستند» و این مسئله در بازی‌های بی‌روح دوران کرونا به چشم آمد. مجازات معدود متخلفان به جای انبوه افراد بی‌گناه هم به عدالت نزدیک‌تر است، هم «روح» را از فوتبال نمی‌گیرد.

انتهای پیام/